Wanneer ik door de Vogelwijk wandel op weg naar het bos en een ouder wit persoon zie, dan doe ik altijd een glimlachje en knikje. Dit is niet uit vriendelijkheid. Het is om ze gerust te stellen, want in hun wijk voelt het alsof ik mijn aanwezigheid moet verantwoorden. Nu, in de dagen van Corona als ik over het algemeen ouderen zie lopen krijg ik van hen een glimlachje en knikje. Ik begrijp ze.